Nawet w krajach o niskim stopniu mobilności ludności oraz udowodnionej badaniami niechęci do podejmowania migracji można znaleźć mniej lub bardziej szerokie grupy osób, które podjęły się zmianie miejsca zamieszkania. Mogłoby się wydawać, że nieznające się wzajemnie osoby, pochodzące często z różnych grup społecznych, będą migrować całkowicie niezależnie od siebie.

Tymczasem naukowcy zwracają uwagę na istnienie pewnej tendencji, nazywanej migracją łańcuchową. Termin ten jest używany do określania pewnej nietypowej skłonności: migranci, pochodzący z jednego państwa, regionu lub warstwy społecznej, wykazują tendencję do skupiania się w tych samych krajach lub miejscach.

Takie działania z pozoru są całkowicie nieuzasadnione, jednak dają migrantom swoiste poczucie bezpieczeństwa, wynikające ze świadomości funkcjonowania w danej wspólnocie. Z pewnością ma to związek także ze zwiększonym dostępem do informacji, przepływających pomiędzy migrantami.

Mamy świadomość, że w razie potrzeby możemy liczyć na poradę czy pomoc, płynącą od osób znajdujących się w sytuacji podobnej do naszej. Często również zakładamy, że skoro ktoś inny, pochodzący z naszego kraju, zaaklimatyzował się w danym miejscu, będzie ono odpowiednie również dla nas.