Strój orawski noszony był powszechnie przez górali zamieszkujących pasmo Karpat. Jednakże tradycja noszenia tego stroju była dość krótka. Strój orawski najpopularniejszy był w drugiej połowie XIX wieku. Moda ta przetrwała do czasi I wojny światowej. Po tym okresie stój orawski zakładano okazjonalnie.

Przypuszcza się, że zanik tej tradycji wiązał się z utrudnionym dostępem do tkanin, z których wytwarzany był strój. Powszechnym, męskim okryciem głowy był czarny, filcowy kapelusz. Jego znakiem rozpoznawczym było wywinięte rondo. Podczas chłodniejszych dni panowie zakładali cieplejsze czapki, które posiadały wywinięte uszy. Koszule uszyte były z lnu.

W niektórych obszarach koszule ozdabiano haftem. Do najczęstszych wzorów zaliczały się listeczka oraz kropki. Bardzo popularne były pasy, które zakładano na spodnie i koszule. Paski te wyposażone były w mosiężną klamrę. Strój kobiecy symbolizował zarazem stan cywilny.

Panny nie miały praktycznie żadnego okrycia głowy, z kolei mężatki zakładały siatkowy czepiec.